Πάνω σε αυτή τη βάση εικόνων και ηρώων που μας στοίχειωσαν όταν ήμασταν πιτσιρίκια, προστίθεται ο φορμαλισμός της αφήγησης που περνάει τον τηλεθεατή από την παιδικότητα στην εφηβεία: δεν υπάρχουν ήρωες αφού όλοι είναι αναλώσιμοι, ο έρωτας είναι δύσκολη υπόθεση, το καλό δεν κερδίζει πάντα και ναι, πολλές φορές, αν δεν έχεις ακροατήριο ή κατακτήσεις είναι χρήσιμες και οι πουτάνες. Αν οι εικόνες και οι ήρωες σκαλίζουν την παιδικότητα μας, οι αντιλήψεις είναι εφηβικές, ανώριμες ίσως, αλλά βασισμένες στα εκρηκτικά νεανικά πιστεύω.