Τα Καρπάθια Όρη είναι η μεγαλύτερη οροσειρά της κεντρικής Ευρώπης, με μήκος 1.500 χιλιόμετρα και βάθος που ποικίλει από 12 μέχρι 180 χλμ., με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον ορυκτό πλούτο της, τα πετρέλαια και τα δάση της.
Επί της οροσειράς των Καρπαθίων που εκτείνονται βόρεια της Μπρατισλάβας (Πρεσβούργο) με κατεύθυνση από Δ.ΝΔ. προς Β.ΒΑ. με κατάληξη ΝΑ. στο Δούναβη διαγράφοντας έτσι μεγάλο ορεινό τόξο, όπου διακρίνονται τα "Μικρά Καρπάθια" στο Δ.ΝΔ. άκρο, τα δυτικά και ανατολικά Μπεσκίνδε που χωρίζονται μεταξύ τους από τον ορεινό όγκο Τάτρα (υψόμετρο 2.700 μ.) και τα "Νότια Καρπάθια" , προς ΝΑ., παρά τις λεγόμενες Σιδηρές πύλεςπερικλείοντας έτσι την πεδιάδα της Ουγγαρίας και το υψίπεδο της Τρανσυλβανίας.
Από τα Καρπάθια όρη πηγάζουν οι ποταμοί Βιστούλας, Δνείστερος, Προύθος, Σερέτης και Θαΐς. Κύριες διαβάσεις των Καρπαθίων είναι η διάβαση από τον αυχένα Γιάμπλουνκα, στις δυτικές Μπεσκίνδε, και οι του Ντούκλα και Ουζούκ στις ανατολικές Μπεσκίνδε, οι οποίες και εξασφαλίζουν εκατέρωθεν από Β. προς Ν. και από Α. προς Δ. και αντίστροφα την επικοινωνία των περιοχών. Κυρίαρχο στοιχείο πληθυσμού των Καρπαθίων είναι οι Σλάβοι χριστιανοί.
Πολλά κράτη έχουν τμήμα των Καρπαθίων στην επικράτειά τους, όπως: η Αυστρία, η Τσεχία, η Σλοβακία, η Πολωνία, η Ουκρανία, η Ρουμανία, η Σερβία και η Ουγγαρία.
Από στρατιωτικής άποψης τα Καρπάθια αποτελούν ένα ισχυρό φυσικό αμυντικό φράγμα που εφόσον έχει οργανωθεί η άμυνα αυτών προασπίζει κυρίως την πεδιάδα της Ουγγαρίας και το υψίπεδο της Τρανσυλβανίας από επιθέσεις τόσο από Β. όσο και από Α.
Και στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους στα Καρπάθια όρη διεξήχθησαν σφοδρές μάχες, ειδικότερα:
Στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο το 1915 διεξήχθησαν μάχες μεταξύ των αυστρο-γερμανικών στρατευμάτων και των ρωσικών, όπου τα μεν πρώτα μετά τις αρχικές αποτυχίες συμπτύχθηκαν στις παραπάνω διαβάσεις των Καρπάθιων επί των οποίων και αμύνονταν.
Ακολούθησε όμως ισχυρή ρωσική επίθεση με σφοδρότητα που επέφερε τη διάσπαση του αυστριακού μετώπου και την κάθοδο των Ρώσων στην πεδιάδα, την οποία όμως αναγκάσθηκαν να εγκαταλείψουν τον Μάιο του 1915, μετά από σφοδρή αντεπίθεση όπου διασπάστηκε το ρωσικό μέτωπο στη θέση Τάρνοβ - Γκάρλιτς των ανατολικών Μπεσκίνδε.
Στο δε Β' Παγκόσμιο Πόλεμο διεξήχθησαν ομοίως σφοδροί αγώνες το 1944 μεταξύ τριών ρωσο-ουκρανικών στρατιών και δύο γερμανο-ουγγρικών στρατιών και μιας τεθωρακισμένης στρατιάς. Μετά από μακρά σειρά μαχών τελικά η γερμανο-ουγγρική άμυνα διασπάστηκε και τον Οκτώβριο του 1944 τα ρωσικά στρατεύματα εισήλθαν στην ουγγρική πεδιάδα από πολλά σημεία απ΄ όπου και συνέχισαν τις επιθέσεις τους προς τη Βουδαπέστη.