-Πώς αποφασίσατε να γίνετε γιατρός;
-Η ιστορία της οικογένειάς μας αρχίζει από πολύ παλιά. Ο πρώτος γιατρός Φουστάνος είναι από το 1870. Ο πατέρας μου ήταν μηχανικός και ήθελε να ακολουθήσω και εγώ το επάγγελμα αυτό, αλλά του ξέφυγα γιατί δεν μου άρεσαν τα γιαπιά. Με εντυπωσίαζε η δουλειά του γιατρού.

-Πολλές γυναίκες έχουν δηλώσει ότι τις έχετε σώσει μετά από αποτυχημένες πλαστικές.
-Δεν μου αρέσει να υπερβάλλω. Νομίζω ότι έχω κάνει πολύ καλά τη δουλειά μου και προσπάθησα να βελτιώσω ό,τι βελτιωνόταν. Ο κάθε ασθενής, όταν τον κάνεις καλά, βλέπει εντελώς διαφορετικά τα πράγματα.

-Τι ζητάνε περισσότερο οι γυναίκες όταν έρχονται σε εσάς;
-Δεν ζητάνε παράλογα πράγματα. Εγώ ασχολούμαι με τη χειρουργική. Η πλαστική σήμερα ασχολείται με οτιδήποτε έχει να κάνει με την ομορφιά. Δεν είναι αυτή η πραγματικότητα. Η πλαστική είναι μια χειρουργική η οποία επανορθώνει, είτε γιατί κάποιος γεννήθηκε με κάποια ιδιομορφία είτε γιατί την απέκτησε είτε γιατί του την έφερε το γήρας. Όλα τα άλλα που μπήκαν μέσα –ενέσιμα, κρέμες, ιστορίες– δεν είναι πλαστική.

-Πολλοί πολέμιοί σας υποστηρίζουν ότι δεν χειρουργείτε εσείς λόγω ενός προβλήματος υγείας. Τι τους απαντάτε;
-Εγώ χειρουργώ. Όλα αυτά που ακούγονται δεν στέκουν. Κάνω αυτή τη δουλειά 30 χρόνια, είναι λογικό να υπάρχει ανταγωνισμός και να ζηλεύουν όταν είμαι πρώτος.